کد مطلب:74715 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:586
در هر صورت، تفاوت در روزی وجود دارد و اگر كمی روزی معلول عوامل اختیاری نباشد قطعا مقدر آن فرد است و به صلاح و سعاد او خواهد بود و كسی نمی تواند آن را كم یا زیاد كند و یا روزی كسی را بخورد. بنابراین، آنكه روزیش كم است باید فكر و تلاش كند و اگر به جایی نرسید نباید مایوس و ناامید شود، شاید دست تقدیر بیش از آن برای او رقم نزده است و بیشتر از آن باعث مشكلات و مصائب مادی و معنوی او خواهد بود. بنابراین فرد خداشناس و موحد از آنچه برای او مقدر شده راضی و خشنود بوده و امورات خود را بر اساس آن تنظیم می كند. و من رضی برزق لله لم یحزن علی مافاته[1]. [صفحه 20] انه یخبرهم بالاموال و الاولاد لیتبین الساخط لرزقه[2]. پس باید برای تامین و تحصیل روزی تلاش كرد ولی این را هم باید دانست كه هر تلاشی هم مثمرثمر نخواهد بود و باعث زیادی روزی نخواهد شد. لیس كل طالب بمرزوق[3]. بعضی تصور می كنند، كسانی كه روزیشان فراخ و ثروتشان زیاد است، حتما از راه خلاف و نامشروع به دست آورده اند، یعنی آدم باایمان ممكن نیست كه ثروتمند و پرروزی باشد كه البته این از نظر امام صحیح نیست و حتی دستورهایی داریم كه باعث زیادی روزی می گردد: 1- الزكاه تسبیبا للرزق[4] - زكات دادن باعث و موجب روزی است. 2- شاركوا الذی قد اقبل علیه الرزق[5] - با آنكس كه روزیش فراخ است شریك شوید. 3- استنزلوا الرزق بالصدقه[6] - روزی را با صدقه بدست آورید. 4- و قد جعل لله سبحانه الاستغفار سببا لدرور الرزق[7] - خدای سبحان استغفار را سبب زیادی روزی قرا داده است. نكته مهم دیگر آنكه، بدست آوردن منال حرام و تحصیل ثروت از راه های نامشروع جزء رزق و روزی نیست و كسانیكه دست به مال حرام می زنند و از آن پروا ندارند، بدانند كه روزی حلال الهی را از دست داده و به جای آن مال حرام می خورند. [صفحه 21]
نكته دیگر آنكه، تقسیم روزی یكسان نیست و خداوند بنابر مصالح بندگان و نظام زندگی انسان و اداره ی جهان روزی افراد را متفاوت مقرر فرموه است البته كسی از آن مطلع نیست و هیچكس نمی تواند بگوید كه روزی چه كسی كم یا زیاد است و چه بسا كه خود افراد در این زمینه دخیل باشند، زیرا روزی بر دو گونه است: یك نوع آن روزی قطعی است كه در هر صورت و در هر شرایط نصیب انسان می گردد، ولی نوع دیگر آن بستگی به عوامل دیگر و منجمله تلاش و فكر و برنامه ریزی دارد، به این بیان كه خداوند مقرر كرده است كه انسان با فكر و تلاش و سایر عوامل به اوج قدرت مالی و اقتصادی برسد.
صفحه 20، 21.